به نقل از «آفتاب»

انسیه خزعلی: حجاب مثل کمربند ایمنی است

تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۱۵۵۲

آفتاب‌‌نیوز :

انسیه خزعلی، معاون رئیس جمهور گفت: برای گروه‌ه‌های اروپایی غیرقابل باور بود که مسئولیت تولید ایورا به ایران سپرده شود. اما بعد از مدتی، رئیس ایورا اعلام کرد کار زنان ایرانی بسیار بهتر از قبل که برعهده کشور‌های اروپایی بود، انجام شده است.

متن گفتگو با انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به شرح زیر است:

شما در سخنان‌تان بار‌ها به حمایت‌های ویژه از زنان کشورمان اشاره کرده‌اید؛ مواردی مانند ضرورت پرداخت نفقه از سوی مردان و حقوق برابر زنان و مردان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موارد را در نشستی که اخیراً در سازمان ملل داشتید، اعلام کردید؟ چه واکنش و بازخوردی از آن‌ها دریافت کردید؟

بله؛ برای آن‌ها خیلی جالب بود، اما خیلی از صدا‌های ما به آن‌ها نرسیده و متأسفانه به قدری چهره زن ایرانی را بد جلوه داده‌اند که حتی تعجب می‌کردند که بیش از ۵۰ درصد قبولی دانشگاه‌های ما خانم‌ها هستند و می‌گفتند مگر خانم‌های شما وارد دانشگاه می‌شوند؟! آن‌ها حتی تصورش را هم نمی‌کردند که زنان ما در ساخت واکسن جزو پیشروان باشند و در خیلی از ابداعات علمی و توانمندی‌های کارآفرینی می‌توانند الگو باشند.
‌
می‌دانید که ایورا به مدت دو سال به ایران سپرده شده است. بحمدالله برنامه‌های خیلی خوبی خانم‌های ما ارائه می‌دهند. برای آن‌ها غیرقابل باور بود وقتی رئیس ایورا گفته بود روزی این مسئولیت به ایران سپرده شود، برای عده‌ای غیر قابل باور بود که ایران این مسئولیت مهم را بر عهده بگیرد. اما بعد از گذشت ۸-۹ ماه رئیس ایورا اعلام کرد کار بسیار بهتر از قبل که بر عهده کشور‌های اروپایی بود، انجام شده و ما نمی‌دانستیم چنین توان و ظرفیتی در زنان ایرانی وجود دارد.

امیدواریم این موفقیت‌ها ادامه داشته باشد. در صحبت‌هایتان به موضوع تهاجم فرهنگی اشاره کردید. یکی از مسائلی که در کنشگری و روابط اجتماعی دیده می‌شود و امروز در جامعه ما همچنان بازخورد دارد، موضوع حجاب است. در مورد حجاب دو رویکرد کلی مطرح می‌شود: عده‌ای معتقدند که، چون جامعه ما زیست دینی دارد، امر حجاب لازم‌الاجراست و حکومت می‌تواند فارغ از اینکه پذیرش مردمی وجود داشته باشد یا خیر، امر حجاب را اجرا و مردم را ملزم به تمکین کند. در مقابل، فارغ از اینکه ما در قانون اساسی در اصل چهارم این موضوع به طور حتم عنوان شده که احکام جزایی، مدنی و ... باید در بستر اسلام باشد، عده‌ای حجاب را به منزله تمام دین نمی‌دانند و معتقدند که برای اینکه فرهنگ حجاب پذیرش عمومی داشته باشد، لازم است از پشتوانه مردمی برخوردار باشد. نظر شما در این مورد چیست؟

پشتوانه مردمی داشتن هر قانون، آیین‌نامه و دستورالعملی، به عنوان ضامن اجرایی آن است و طبیعتاً برای قوانینی که وضع می‌شود خوب است پشتوانه فرهنگی و اجتماعی و سرمایه اجتماعی داشته باشیم. در این مورد شکی نیست. اما باید توجه داشته باشیم وقتی راجع به موضوعی صحبت می‌کنیم، ببینیم موضوع چند ساحتی است و ما در چه ساحتی صحبت می‌کنیم؟

موضوع حجاب هم ساحت فردی دارد و هم ساحت اجتماعی. آیا ما در زمینه اجتماعی می‌توانیم به موضوع، نگاه فردی داشته باشیم و تأثیر و تأثر‌ها آن در اجتماع را نبینیم؟ آیا اگر لازم است در اجتماع از آسیب‌هایی جلوگیری شود، نباید به موضوع از بعد اجتماعی توجه شود؟! باید مشخص شود آرمان‌هایی که در اجتماع مورد توجه قرار می‌گیرد و استحکامی که باید در خانواده‌های ما باشد، چه لوازمی دارد که قانونگذار یا قانونگذاران تشخیص می‌دهند. آیا باید بر تک‌تک این قوانین رأی‌گیری شود؟

درباره اساس فلسفه حجاب من معتقدم که بیشتر از گذشته باید به آن پرداخت و خیلی وقت‌ها ما از این نکته غافلیم. اگر می‌گوییم حجاب در جامعه باشد، آن فلسفه‌ای که خداوند بیان کرده و نکته‌ای که در قرآن ذکر می‌شود باید برای مردم مشخص شود. در واقع یکی از مسائل مربوط به حجاب، حرکت اجتماعی زن است. یعنی اگر ضرورت ورود زن در اجتماع نبود، حجاب به این شکل وضع نمی‌شد و این حدود و قیودی که ذکر می‌شود، نبود. درواقع حجاب، تضمین‌کننده حرکت اجتماعی زن است.

مسئله دوم حفظ زن از خشونت است. صراحتاً خداوند می‌فرماید «یعرفن فلا یؤذین» برای اینکه زنان مورد آزار، اذیت و خشونت قرار نگیرند. یعنی حجاب، حریمی برای حفاظت از زن است. ما این حریم‌ها را در بسیاری جا‌ها و مسائل دارای ارزش حفظ می‌کنیم. همان‌طور که ما نخبه‌های خود را به طور فیزیکی و معنوی حفاظت می‌کنیم. به همین صورت خداوند به زن به عنوان گوهر و عنصر ارزشمند توجه می‌کند و به همین دلیل حجاب را برای او در نظر گرفته است.

نکته سوم حفظ جامعه در کنار افراد، از آسیب است. این را خداوند صراحتاً در ارتباط با مسئله زن و مرد ذکر می‌کند تا قلب‌های آنان در امان بماند. یعنی حتی به بحث‌های معنوی و روانی توجه می‌کند که در ارتباطات، باید قلب و ارتباطات دلی، چشمی و کلامی شما مورد پاکی و دقت نظر قرار بگیرد تا دچار آسیب نشوید. از این طریق هم خودتان حفظ شوید و هم خانواده و جامعه. اگر می‌خواهیم یک جامعه سالم داشته باشیم که با فکر و تعقل پیش برود، باید این نکات را رعایت کنیم.

نکته چهارم این است که زن با عقل و توانمندی‌هایش، نه با جسم و ظاهر، در جامعه حاضر شود. اما در فرهنگ مبتذل غربی زن را با جسم مطرح می‌کنند. وقتی آن فرهنگ مبتذل در جامعه ترویج پیدا کند، بسیاری از توانمندی‌های زن مغفول می‌ماند و شکوفا نمی‌شود.

از این رو اسلام محدوده جنس را به خانواده اختصاص می‌دهد و زن مثل یک مرد و مثل سایر کسانی که در جامعه فعالیت دارند با فکر، ایده‌ها، خلاقیت، هنر و علم خود در جامعه ظاهر می‌شود. این فلسفه را پشت قوانین مربوط به حجاب می‌بینیم که چه اندازه به نفع زن است و می‌تواند تشبیه به کمربند ایمنی باشد که شاید محدودیتی ایجاد کند، ولی مصونیت، امنیت و حفظ حریم و حدودی برای زنان و دختران دارد. در این موارد باید کسانی که قانونگذارند توجه داشته باشند تا قانون بر مبنای حکمت و مصلحت جامعه باشد و طبیعتاً کار کارشناسی روی آن انجام بگیرد.

در عین حال شیوه پیاده کردن آن قانون هم بسیار مهم است که شیوه‌ای باشد که اولاً توجیه لازم را داشته باشد و ثانیاً کرامت انسان‌ها را در نوع اجرا مورد توجه قرار بدهد.

فارغ از ورود هنجاری و قانونی به موضوع حجاب، عده‌ای بر این باورند که باید در مقام اجرا متناسب با اوضاع اجتماعی، موقعیت‌سنجی شده و حکومت اسلامی انعطاف داشته باشد. به اعتقاد شما آیا در مورد حجاب انعطاف‌هایی در قرآن و اسلام وجود دارد تا حکومت اسلامی هم موقعیت‌سنجی را در این مورد مد نظر قرار دهد؟

اسلام دینی است که به آسان‌گیری معروف است و زندگی مردم را تسهیل و روان می‌کند. عطوفتی که در اسلام وجود دارد، قابل مقایسه با هیچ دینی نیست و من فکر می‌کنم که نوع عملکرد ما و نوع روش‌هایی که در اجرای احکام به کار گرفته می‌شود، بسیار مهم است. همچنین شرایط زمان و مکان به فرموده امام راحل یکی از مسائل مهمی است که باید در اجتهاد مورد توجه قرار بگیرد و موجب پویایی اجتهاد و درک شرایط و موقعیت‌های خاصی است که بشر با آن مواجه می‌شود و به این ترتیب هیچ‌گاه به بن‌بست نمی‌رسد.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: آفتاب

کلیدواژه: انسیه خزعلی حجاب گشت ارشاد داشته باشیم عده ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۱۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عادی‌سازی بی‌حجابی شبیخون فرهنگی

  در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.
پوشش انسان‌‌ها صرف‌نظر از این‌که از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیت‌‌های اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازه‌‌ای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل ‌کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف می‌شود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
   
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح می‌‌شود اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط‌ و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به ‌وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به این‌که انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
   
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود این‌که این موضوع مورد توجه قرار گرفته اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه می‌شود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد. 

ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست‌‌بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد.  با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاه‌‏های آن به برخوردی سنجیده و برنامه‏ریزی‌شده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.